© Monday Jr

Pianist Martin Salemi heeft met zijn persoonlijke stijl de kunst van het trio naar een hoger niveau getild en verruimt nu zijn blik. Met zijn nieuwe kwintet vertelt hij zijn verhalen die al net zo intimistisch en melancholisch als vrolijk en hartstochtelijk zijn. Een nieuwe formule, nieuwe muziek, maar met hetzelfde plezier gebracht.

Martin Salemi had cineast kunnen zijn. Hij had mooie, groots opgezette films kunnen regisseren en alles met louter beelden kunnen overbrengen. Maar Martin is een pianist en hij vertelt zijn verhalen – vol emoties, tederheid en subtiele humor –  samen met een band die zijn inspiratie put uit de blues en de bop. Hij haalt er af en toe een vleugje Franse romantiek bij, en vergast ons zo op hedendaagse jazz. Hij heeft het trio waarmee hij ons al een paar jaar verwent aangevuld met saxofonist Sylvain Debaisieux en gitarist Lorenzo Di Maio. Zo krijgen de muzikale landschappen nog meer reliëf en worden de kleuren er warmer op. Dat maakt de dialogen zonder woorden alleen maar interessanter en diepzinniger. Samen met het kwintet ontdekken we de verre vlakten van een ingebeeld Arizona en de bucolische uithoeken van het platteland. Maar de band vergast ons ook op intimistische momenten onder vrienden en op menselijke interactie vol vreugde of melancholie. Net zoals je grote films op het witte doek moet bekijken, laat de jazz van dit kwintet zich het best beleven in clubs. Bestel die kaarten maar.


 Nieuwe CD: ‘Daylight’ (IGLOO Records, à paraître le 22.11.2024)